Roze 'kampioenswolk' spat uiteen...

Helaas, helaas we hebben onze eerste nederlaag van het voorjaarsseizoen geleden.

De kanjers van Mierlo-Hout E10 trokken qua doelpunten aan het langste eind: 1-3.

Na van verschillende spelers gehoord te hebben voor aanvang wedstrijd: 'staan we bovenaan?' 'worden we kampioen?' hebben we duidelijk verteld dat er dan wel gewonnen moet gaan worden waarbij iedereen zijn taak moet uitvoeren. Waarschijnlijk was de spanning te groot. De inzet was groot, er werd keihard gewerkt, alleen de energie werd verkeerd ingezet. Aanvallers wilden te graag scoren en bleven daardoor wat lang voor hangen, verdedigers vergaten af en toe achterom te kijken waar de tegenstander hen al voorbij geslopen was en de nodige pech zorgde er ook nog eens voor dat we op ons eigen hoofdveld voor een volle tribune niet veel scoorden.

(Even wat tekst en uitleg aan enkele supporters: we begonnen met 8-8. Dit was onze keuze omdat Mierlo 10 spelers had en anders wel erg veel moest wisselen (zij gingen uit van 7-7). Dit betekende dat wij geen wissel hadden. We hadden afgesproken dat als wij een uitvaller hadden er dan ook eentje van Mierlo uit zou gaan. Voor wat betreft vermoeide spelers: het eind van de wedstrijd liet zien dat er maar een enkeling echt moe was dus ook daarvoor hebben we geen wissel nodig.)

De eerste helft was duidelijk voor Mierlo, ze hadden veel kansen waarvan ze er één met geluk (via een butsbal) benutten. Lars heeft een aantal knappe reddingen gemaakt. We kwamen vlak voor rust nog goed op 1-1 door een hard schot van Stef.

Rust... Peptalk...

Helaas, in de 2e helft hadden wij meer kansen en lukte het niet om te scoren. Mierlo daarentegen maakte 2 heel mooie doelpunten (een kopgoal uit een corner en een vrije trap boven in de hoek). Tussen de 1-2 en de 1-3 had Mierlo nog een goede kans maar deze werd knap gered door Niek alleen hij was geen keeper en dus penalty. Onze penalty-killer Stef (die de 2e helft keepte) stond goed opgesteld waardoor hij net als vorige week in de wedstrijd een penalty tegen hield !

De wedstrijd heeft een aanslag gepleegd op mijn stembanden. Als jullie, jongens van de E8, vonden dat ik teveel heb geschreeuwd, dan deed ik dat omdat het spannend was en omdat ik zag dat taken niet altijd goed uitgevoerd werden. Als jullie het teveel geschreeuw vonden dan sorry daarvoor.

De vele supporters bedankt voor de aanmoedigingen, dat kunnen we iedere week goed gebruiken en Mierlo gefeliciteerd met de overwinning...

.